Latest News

Sunday, November 18, 2012

อิเหนา : อิเหนาพบนางจินตะหราเมื่อลงสรง (๑๘)



อิเหนาพบนางจินตะหราเมื่อลงสรง


     มาเอยมาถึง 
ยังโบกขรณีสระใหญ่
ร่มรอบคันล้วนพรรณไม้
โศกไทรสาขาริมวารี
บุษบงส่งกลิ่นอายอบ
หอมตลบไปทั้งสระศรี
ต่างองค์เกษมเปรมปรีดิ์ 
จรลีลงสรงคงคา ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ เสมอ*
     สระบุหร่ง

     ชำระสระสนานสำราญกาย
เย็นสบายซ่านซาบมังสา
เสด็จนั่งยังแท่นแผ่นศิลา
ชุ่มแช่กายาในวารี
นางกำนัลบรรดาที่โปรดปราน
ประคององค์เอางานแล้วขัดสี
บ้างชำเลืองแลดูพระภูมี
ทำท่วงทีแยบยลกลใน
ลางนางบ้างเก็บบัวเผื่อน
ชวนเพื่อนหักห้อยเป็นสร้อยใส่
บ้างแหวกว่ายคงคาชลาลัย
เลี้ยวไล่สัพยอกหยอกกัน
ลางนางบ้างเก็บใบบัว     
มาบังตัวถือเล่นเป็นร่มกั้น
บ้างเก็บโกมุทบุษบัน
ฝูงกำนัลเล่นน้ำสำราญ ฯ
ฯ ๘ คำ ฯ ลงสรง
 
     เมื่อนั้น   
ระเด่นมนตรีเกษมศานต์
สรงทางพลางดูเยามาลย์
ฤดีดาลเดือดดิ้นในวิญญาณ์
พระแกล้งแสร้งเสด้วยเล่ห์กล
ว่ายไปให้พ้นท้าวหมันหยา
เข้าแฝงกอโกสุมปทุมา
ลอบดูพระธิดาในวารี ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ
     เมื่อนั้น
ระเด่นจินตะหรามารศรี
สรงสนานอยู่ในชลธี
กับกำนัลนารีพี่เลี้ยง
ต่างชิงกันเก็บโกสุม
บ้างบานตูมหุ้มกลีบกลิ่นเกลี้ยง
โฉมฉายว่ายแซงแข่งเคียง
กับบาหยันพี่เลี้ยงร่วมใจ
เด็ดฝักหักดอกปทุมมาลย์
ขาวแดงแบ่งบานอยู่ไสว
เพลิดเพลินจำเริญหฤทัย
จนใกล้อิเหนาเข้ามา ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ
     เมื่อนั้น
พระโฉมยงวงศ์อสัญแดหวา
แฝงใบบุษบงในคงคา
เห็นกัลยามาใกล้ก็ได้ที
จึงยื่นกรช้อนสอดไปสัมผัส
นางสะบิ้งสะบัดเบี่ยงหนี
พระแกล้งแสร้งสาดวารี
ให้ชลธีถูกองค์นงคราญ
ครั้นบาหยันผันหน้ามาตรง
ก็ทำเป็นสีองค์สรงสนาน
แล้วเก็บโกสุมปทุมมาลย์
มาประทานบาหยันกัลยา ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ
     เมื่อนั้น
จินตะหราวาตีเสนหา
แย้มพรายชายชำเลืองนัยนา
สบเนตรเชษฐาก็อายใจ
จึงแสร้งแกล้งว่าพี่บาหยัน
อาไรนั่นช่างพาเข้ามาใกล้
อัปยศอดสูเป็นพ้นไป
ทำผลักไสหยิกตีพี่เลี้ยง ฯ*
ฯ ๔ คำ ฯ
     บัดนั้น
บาหยันยิ้มพลางทางทูลเถียง
พี่มิได้แกล้งพามาใกล้เคียง
พระมาเมียงอยู่เมื่อไรก็ไม่รู้
ชะรอยเป็นวาสนาของบาหยัน
เห็นติดพันชั้นเชิงชอบกลอยู่
ปากข้าว่าแม่นเหมือนหมอดู
โฉมตรูอย่ากริ้วโกรธา ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ
     เมื่อนั้น
โฉมยงองค์ระเด่นจินตะหรา
ค้อนให้แล้วตอบวาจา
เอาอะไรมาว่าเป็นน่าชัง
ช่างไม่เจียมตัวแต่สักนิด
เกลียดจริตกิริยาเหมือนบ้าหลัง
ว่าแล้วลัดแลงแฝงบัวบัง
มายังที่อยู่พระชนนี ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ เพลงฉิ่ง
     เมื่อนั้น
ระตูหมันหยาเรืองศรี
เสร็จสรงคงคาวารี
ภูมีสำอางอ่าองค์
แล้วชวนมเหสีโสภา
กับธิดาแน่งน้อยนวลหง
พร้อมฝูงสุรางค์นางอนงค์
เสด็จตรงเข้ายังวังใน ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ เชิด
     เมื่อนั้น
ระเด่นมนตรีศรีใส
เสด็จทรงอาชาคลาไคล
กลับไปยังที่ประเสบัน ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ เชิด
     ๏ ครั้นถึงลงจากอัสดร
ภูธรย่างเยื้องผายผัน
เข้าในห้องแก้วแพรวพรรณ
ทรงธรรม์ถอนฤทัยไปมา ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
     ช้า

     ทอดองค์ลงกับที่ไสยาสน์
ยอกรก่ายวิลาฏถวิลหา
ทีนี้เสร็จการจะนานช้า
จึงจะได้เห็นหน้านางเทวี
จะผ่อนผันฉันใดนะอกกู
จะได้อยู่หมันหยากรุงศรี
พระบิดาให้กลับไปธานี
มิรู้ที่จะทำประการใด
ยังมิได้สนิทเสนหา
จะนิราศคลาดคลากกระไรได้
แม้นมิสมดังจิตที่คิดไว้
ก็ไม่ไปพารากุเรปัน
แต่ครวญคร่ำกำสรดสลดจิต
ต้องติดฤทัยใฝ่ฝัน
แสนสวาทมาดหมายผูกพัน
จนบรรทมหลับไปกับไสยา ฯ
ฯ ๘ คำฯ ตระ
     ร่าย

     เมื่อนั้น
พระผู้ผ่านไอศวรรย์หมันหยา
ครั้นรุ่งรางสร่างแสงสุริยา
ก็แต่งองค์โอ่อ่าเอาใจ
จึงตรัสชวนอัคเรศมเหสี
กับราชบุตรีศรีใส
พรั่งพร้อมฝูงสุรางค์นางใน
เสด็จไปสู่สีหบัญชร ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ เสมอ
     ลดองค์ลงนั่งบัลลังก์อาสน์
อำมาตย์หมอบเฝ้าอยู่สลอน
ว่าขานกิจการพระนคร
ภูธรเกษมเปรมปรีดิ์ ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
     เมื่อนั้น
ระเด่นมนตรีเรืองศรี
ครั้นรุ่งรางสว่างธาตรี
ภูมีตื่นจากที่ไสยา
เข้าที่สรงสนานสำราญองค์
บรรจงทรงเครื่องโอ่อ่า
ชวนระเด่นดาหยันยาตรา*
ทรงม้าที่นั่งเข้าวังใน ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ เชิด
     ครั้นมาถึงที่ราชฐาน
พระผ่านผู้สวรรยาเป็นใหญ่
จึงลงจากอาชาคลาไคล
เข้าไปเฝ้าองค์พระทรงธรรม์ ฯ
ฯ ๒ คำ ฯเสมอ
no image
  • Blogger Comments
  • Facebook Comments

0 ความคิดเห็น:

Post a Comment

Top