อิเหนา : เกิดสียะตรา (๑๑)

เกิดสียะตรา
๏ เมื่อนั้น	พระองค์ทรงพิภพดาหา
ตั้งแต่มีราชธิดา*	ช้านานประมาณมาห้าปี*
จึงมีโอรสยศยง	ด้วยองค์ประไหมสุหรี
งามละม้ายคล้ายกันกับบุตรี	ใครเห็นเป็นที่เจริญใจ
องค์อสัญแดหวาวราฤทธิ์	เสกแสร้งนฤมิตกริชให้
วางลงข้างองค์พระดนัย	จารึกนามนั้นใส่ในกริชมา
ชื่อระเด่นสียะตราหนึ่งหรัด	สืบวงศ์พงศ์กษัตริย์อสัญหยา
พระชนกชนนีก็ปรีดา	เสนหาดังดวงฤทัย*
สี่เมืองส่งเครื่องบรรณาการ	มาทำขวัญพระกุมารประสูติใหม่
ของขวัญตามตำรับบังคับไว้*	โดยในสุริย์วงศ์เทวา
แล้วจัดสรรพี่เลี้ยงทั้งสี่	ล้วนลูกเสนีมียศถา
พี่เลี้ยงเอกนั้นชื่อปูนตา*	หนึ่งกะระตาหลาพี่เลี้ยงรอง
หนึ่งชื่อยะรุเดะพี่เลี้ยงตรี	ที่สี่ประสันตาปัญญาว่อง
ล้วนหนุ่มน้อยรุ่นรามทรามคะนอง	ตั้งต้องตามขนบครบครัน
ให้บุตรขุนหมื่นพื้นน้อยน้อย	แปดร้อยกุมารากิดาหยัน
ประทานเงินเสื้อผ้าสารพัน	ให้เป็นของขวัญพระลูกยา ฯ
ฯ ๑๖ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น	ฝ่ายอิเหนากุเรปันโอรสา
ปรีดิ์เปรมเกษมสุขทุกทิวา	จนจำเริญชนมาสิบห้าปี
งามรับสรรพสิ้นสรรพางค์	ยิ่งอย่างเทวาในราศี
ทรงโฉมประโลมใจนารี	เป็นที่ปฏิพัทธ์ผูกพัน
เนาในติกาหรังวังสถาน	ดังวิมานเมืองฟ้ากระยาหงัน
พร้อมด้วยสุรางค์นางกำนัล	พี่เลี้ยงกิดาหยันโยธา
อันศิลปศาสตร์สำหรับกษัตริย์	ทุกสิ่งสารพัดหัดหา
รำกริชกระบี่ขี่อาชา	ศึกษาซ้อมเล่นไม่เว้นวัน ฯ
ฯ ๘ คำ ฯ
๏ ครั้นพระสุริย์ฉายบ่ายลง	ก็แต่งองค์ทรงเครื่องเรืองฉัน
เสด็จจากปราสาทแก้วแพรวพรรณ	จรจรัลไปท้องสนามชัย ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
๏ ครั้นถึงพลับพลาหน้าจักรวรรดิ	ที่เคยหัดจตุรงค์น้อยใหญ่
จึงตรัสสั่งกิดาหยันทันใด	ให้เรียกมโนมัยเข้ามา ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
๏ บัดนั้น	กิดาหยันรับสั่งใส่เกศา
พลางพยักกวักเรียกกรมม้า	รีบจูงอาชามาฉับพลัน ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น	พระสุริย์วงศ์เทวากระยาหงัน
จึงขึ้นทรงม้าเหลืองเครื่องสุวรรณ	ระเด่นดาหยันนั้นขี่ม้าแดง*
รำท่าเพลงทวนกระบวนรบ	ถ้อยทีขี่สินธพเข้มแข็ง
ชักเป็นโคมเวียนเปลี่ยนแปลง	ประปรายปลายพระแสงทวนทอง ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ
๏ แล้วลงทรงกระบี่ตีเล่น	กับระเด่นดาหยันเคล่าคล่อง
กรีดกรายร่ายรำเป็นทำนอง	รับรองป้องปัดไปมา ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
๏ ครั้นเหนื่อยก็หยุดยับยั้ง	สถิตยังพลับพลาพลันหรรษา
ทอดพระเนตรกิดาหยันโยธา	ซ้อมหัดศาตราสารพัน ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
ใครดีมีฝีมือแคล่วคล่อง	ก็ประทานเงินทองทุกสิ่งสรรพ์
พอจวนเวลาสายัณห์	ก็จรจรัลคืนยังวังใน ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ เสมอ
๏ เสด็จนั่งเหนืออาสน์ลาดปู	พระยี่ภู่เขยทองผ่องใส
สาวสุรางค์นางบำเรอบำรุงใจ	แสนสำราญหฤทัยทุกเวลา ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ