โคลงสุภาษิตประจำภาพ
ในพระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม
|
|
๑ หน้าเนื้อใจเสือ
|
|
หน้า
เนตรสมชื่อแม้
|
มฤดี
|
เนื้อ นุ่มนวลดูดี
|
แต่หน้า
|
ใจ พาลเก่งโกงมี
|
จิตต์ดั่ง
|
เสือ ดุดันกลั่นกล้า
|
โกรธร้ายอย่าสมาน ฯ
|
๒
หน้าไหว้หลังหลอก
|
|
น่า กลัวหัวหยิบย้อน
|
ยอกกล
|
ไหว้ นบสบเศียนซน
|
ซ่อนเค้า
|
หลัง ลับกลับยกตน
|
โตป่อง ปึ่งแฮ
|
หลอก เล่ห์ลิงหลอกเจ้า
|
|
๓
น้ำกลอกใบบัว
|
|
คนกลมดั่งน้ำกลอก
|
ใบบัว
|
ชำนิชำนาญตัว
|
กลั่นกลิ้ง
|
ใครเสวนะพัว
|
พันผูก
|
มันจักเพโททิ้ง
|
โทษร้ายถึงเรา ฯ
|
๔
มะกอกสามตะกร้าปาไม่ถูก
|
|
พบพาลพูดพล่ำลิ้น
|
ลมไหว
|
เพ้อพจน์สบไถล
|
หลอกล้น
|
มะกอกสามตะกร้าไป
|
ปาเปล่า
|
ปลูกสักผลพ้น
|
เล่ห์ลิ้นลมพาล ฯ
|
๕
กะลาครอบหัว
|
|
เสือกเศียรสัญจรเข้า
|
เคียงคน
|
หัวร่อริกพลิกตน
|
พูดจ้อ
|
กะลาครอบหัวซน
|
เสอกแทรก กลางเฮย
|
โหลเลื่อมแลบลิ้นล้อ
|
เลิดล้ำลิงถุง ฯ
|
๖
ไม้หลักปักมูลควาย
|
|
จำคนใดไพล่พล้ำ
|
พลาดหลาย
|
ไม้หลักปักมูลควาย
|
เปรียบอ้าง
|
ผู้ใหญ่พูดกลับกลาย
|
โอนอ่อน เอนเอ
|
คนมักฉินชังบ้าง
|
เกลียดสิ้นทวยซน ฯ
|
๗ แปดเลี่ยมแปดคม
|
|
ชี้ช่อหมอถ้อยต่อ
|
แหลหลือ
|
ลักฉกชาวบกเรือ
|
ซุ่มส้อง
|
แปดคมแปดเหลี่ยมเถือ
|
เอาทุก ด้านเฮย
|
ชนชนิดเช่นนี้ต้อง
|
เก็บเข้าคุกขัง ฯ
|
๘
เหยียบเรือสองแคม
|
|
เหยียบเรือสองกราบเค้า
|
คนคด
|
จุนโจทก์จำเลยลด
|
ต่ำแต้ม
|
บอกกลอุบายปด
|
ปองแต่ ทรัพย์เฮย
|
สองฝ่ายหลงแยบแย้ม
|
อย่างนี้บาปเหลือ ฯ
|
๙
เสี้ยมเขาควายให้ชนกัน
|
|
แสนชั่วยั่วแหย่เย้า
|
ยุคน
|
สอนนี้เสี้ยมโน่นชน
|
แส่ให้
|
สองฝ่ายไม่ทรบขวน
|
ขวายทเลาะ กันแฮ
|
เฉกเสี้ยมเขาควายให้
|
ขวิดไส้พุงพัง ฯ
|
๑๐
เหล็กแข็งดัดได้
|
|
เหล็กแข็งตีมีดได้
|
โดยปอง
|
สัตว์บกสัตว์น้ำฟอง
|
ฝึกได้
|
คนซื่ออ่อนตามคลอง
|
คำปราชญ์ ง่ายนา
|
พาลชาติแข็งขืนให้
|
อ่อนสิ้นสุดแรง ฯ
|
๑๑
ไม้คดดัดได้
|
|
ไม้คดควรดัดได้
|
โดยปอง
|
เหล็กนากชินเงินทอง
|
ทุบได้
|
เดียรฉานชาติลำพอง
|
เพียรดัด ซื่อเฮย
|
คนคดขืนดัดได้
|
ซื่อสิ้นสุดเพียร ฯ
|
๑๒
แม่น้ำคดแจวพายตามได้
|
|
แมน้ำคดลดเลี้ยว
|
เล่ห์หลาย
|
แจวถ่อเรือพายผาย
|
ผ่านได้
|
น้ำจิตต์คดขวนขวาย
|
ผันผ่อน ยากนา
|
ปราชญ์สุดโปรดแค่นได้
|
คดเคี้ยวคนพาล ฯ
|
๑๓
ไม้โกงดัดได้
|
|
คนโกงโยงยิ่งไม้
|
โกงกาง
|
โกงกิ่งแก่นถากถาง
|
ดัดได้
|
โกงคนคิดคดขวาง
|
ดัดยาก
|
เห็นว่าโกงอย่าใกล้
|
หลบให้ไกลโกง ฯ
|
๑๔
อย่าคบคนพาล
|
|
คนบิดกิจเกียจคร้าน
|
การงาน
|
ยังสั่งสอนจับการ
|
ถูกถ้า
|
ชาติพาลบิดเกลียวสมาน
|
มองจับ ยากเฮย
|
ทราบว่าบิดอย่าค้า
|
คบเข้าส่วนทุน ฯ
|
๑๕
ข้างนอกสุกใสข้างในสกปรก
|
|
นกยางข้างนอกล้ำ
|
เลิดขาว
|
แต่เสพสัตว์เป็นคาว
|
ขื่นร้าย
|
เฉกพาลนอกนั้นราว
|
กะกระดาษ
|
ในจิตต์ลามกบ้าย
|
บาปเปื้อนเป็นหนอง ฯ
|
๑๖
อย่าประมาทเสือหิว
|
|
เสือหิวนอนนั่งแห้ง
|
เห็นโครง
|
ดูถูกมันมักโขยง
|
คาบเคี้ยว
|
พาลเฉลียวฉลาดโกง
|
กลเลศ เสมอนา
|
อย่าประมาทมันเลี้ยว
|
แล่เนื้อเถือหนัง ฯ
|
๑๗
ให้เหยื่อเสือผอม
|
|
ให้
กรรมกรแซะไซ้
|
แสวงหา
|
เหยื่อ ศพสัตว์สรรมา
|
มากถ้วน
|
เสือ เสพไป่อิ่มอา
|
หารเหตุ หิวแฮ
|
ผอม ดั่งพาลผอมอ้วน
|
อาจคั้นคนขุน ฯ
|
๑๘
สอนลิงขึ้นต้นไม้
|
|
ฝึกหัดพานรให้
|
ปิ่นพฤกษ์
|
เห็นว่าช่วยการฦก
|
เล่ห์นี้
|
สอนโจรลอบลักฝึก
|
หัดเชี่ยว ชาญเฮย
|
สอนเปล่าบ่อต้องกี้
|
กอบเกื้อการงาน ฯ
|
๑๙
สอนจรเข้ว่ายน้ำ
|
|
สั่งสอนสัตว์จรเข้
|
คงคา
|
ให้แหวกวนเวียนวา
|
ริชหว้าย
|
เปรียบปราชญ์สั่งสอนสา
|
นุศิษย์ พาลแฮ
|
มันเก่งโกงยิ่งย้าย
|
อย่าเยื้องยักสอน ฯ
|
๒๐
ชี้โพรงให้กะรอก
|
|
ชี้
ช่องทางห่างต้น
|
พฤกษา
|
โพรง ดั่งรูคูหา
|
ใช่น้อย
|
ให้ สำนักเดียรฉาน์
|
ชาติโฉด เขลาเฮย
|
กะรอก ดั่งคนหมอถ้อย
|
โทษร้ายอย่าขยาย ฯ
|
คำสอนสั่ง โบราณ ท่านว่า
ReplyDeleteเปรียบดั่งดวง ทำนาย ผูกไว้
เด่นเป็นแนว ทางเดิน เลี่ยงหลบ
ประพฤติชอบ ชั่วดี จำไว้ ดั่งกลอน