Latest News

Tuesday, January 14, 2014

อิเหนา : อิเหนาเข้าห้องนางมาหยารัศมี (๖๐)


อิเหนาเข้าห้องนางมาหยารัศมี


     ร่าย

     ๏ ครั้นถึงประเสบันอากง
มนเทียรที่พระองค์อาศัย
เสด็จยุรยาตราคลาไคล
ตรงไปในห้องตำหนักนาง
เห็นพี่เลี้ยงกำนัลนอนหลับ
อัจกลับเทียนยามตามสว่าง
จึงดับเทียนข้างที่บรรทมพลาง
ขึ้นนั่งบนแท่นนางกัลยา
ยอกรพาดองค์นงลักษณ์
ทำเทียมน้องรักเข้ามาหา
หวังจะให้โฉมยงสงกา
ว่าสังคามาระตายาใจ
ปลุกพลางกระซิบถามพลาง
พระพี่นางตื่นอยู่หรือหลับไหล*
ไม่ผินมาหาน้องนี่ว่าไร
เคืองแค้นสิ่งใดไม่ไยดี ฯ
ฯ ๘ คำ ฯ
     ๏ เมื่อนั้น
นวลนางมาหยารัศมี
แว่วเสียงกระซิบพาที
เทวีพลิกตัวมัวนิทรา
คิดว่าน้องรักร่วมฤทัย
จึงคว้าไปลูบหลังลูบหน้า
แล้วถามว่ามาไยอนุชา
เวลาดึกแล้วไม่หลับนอน ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ
     ๏ เมื่อนั้น
ระเด่นมนตรีตอบดวงสมร
น้องนี้มีจิตคิดอาวรณ์
จะมานอนด้วยพี่ที่ห้องใน
แต่มิได้เห็นหน้ากันช้านาน
ทุกเช้าค่ำรำคาญหม่นไหม้
ตรึกถึงจึงมาด้วยอาลัย
ว่าพลางกอดไว้ไม่เคลื่อนคลาย ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ

     ๏ เมื่อนั้น
นางมาหยารัศมีโฉมฉาย
แปลกจิตผิดทำนองพระน้องชาย
ก็นึกหมายว่าระเด่นมนตรี
มืดอยู่ดูหน้าไม่ถนัด
นงลักษณ์ผลักพระหัตถ์แล้วถอยหนี
ร้องปลุกกำนัลไปทันที
เร่งไปจุดอัคคีเข้ามา ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ
     ๏ บัดนั้น
พี่เลี้ยงนางกำนัลถ้วนหน้า
ได้ยินเสียงสำเนียงพระธิดา
ก็ตื่นตกใจคว้าหาเทียน
บ้างหลับตาคลำขันน้ำหก
โดนกระจกคันฉ่องฉากเขียน
บ้างละเมอเพ้อคลานวนเวียน
ได้เทียนจุดไฟเข้าไปพลัน ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ
     ๏ ครั้นถึงจึงเห็นพระภูวไนย
ต่างตระหนกตกใจไม่มีขวัญ
บังอรอายก้มบังคมคัล
นางกำนัลลนลานคลานออกไป ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
     ๏ เมื่อนั้น
พระโฉมยงยิ้มแย้มแจ่มใส
จึงตรัสว่าแก้วตายาใจ
จะอายเหนียมพี่ไยนะน้องรัก
สิเรียกให้จุดไฟเข้ามา
หวังจะดูพี่ยาให้ประจักษ์*
เหตุไฉนจึงไม่เงยพักตร์
นงลักษณ์ก้มหน้าเสียว่าไร
ตรัสพลางทางถดเข้าชิด
จะอายเอียงเบี่ยงบิดไปข้างไหน
พระยื้อยุดฉุดสายสืบไว้
นางปัดกรค้อนให้ไม่พาที
พี่อุตส่าห์มาหาถึงในห้อง
ควรหรือนิ่มน้องช่างเมินหนี
แต่จะทักสักคำก็ไม่มี
มารศรีเคืองแค้นด้วยข้อไร ฯ
ฯ ๘ คำ ฯ
     ร่าย

     ๏ เมื่อนั้น
นางมาหยารัศมีศรีใส
ฟังคำขวยเขินสะเทินใจ
อรไทจึงตอบวาจา ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
     ๏ พระเอยพระโฉมยง
พระจงโปรดเกล้าเกศา
เห็นแล้วว่าทรงพระเมตตา
สู้เสด็จมาหาถึงห้องทอง
ข้าคิดประหวั่นพรั่นใจ
จินตะหรารู้ไปจะเคืองข้อง
จะมีแต่ระกำช้ำใจน้อง
ได้อายคนหม่นหมองไม่วายวัน
สู้เจียมตัวอยู่ตามประสายาก
เพราะพลัดพรากนคเรศเขตขัณฑ์
ไม่พอใจให้ผิดติดพัน
ใครนั่นจะมาปรานี
ตกมาอาศัยในเมืองท่าน
จะให้เคืองรำคาญไม่พอที่
รู้ไปถึงไหนก็ไม่ดี
ประชาชาวบุรีจะไยไพ ฯ
ฯ ๘ คำ ฯ
     โลม

     ๏ สุดเอยสุดสวาท
ช่างฉลาดเจรจาไม่หาได้
จะรังเกียจเดียดฉันท์กันไย
เหมือนหนึ่งทรามวัยไม่เมตตา
พี่หรือจะให้เป็นเช่นนั้น
อย่าสำคัญแคลงจิตขนิษฐา
ถ้อยยำคำมั่นจะสัญญา
ที่ข้อนางจินตะหราวาตี
พี่มิให้ดูหมิ่นถิ่นแคลนเจ้า
โฉมเฉลาจงเชื่อคำพี่
จะเลี้ยงน้องครองรักร่วมชีวิต
ให้ประนีประนอมพร้อมใจ
ไหนไหนก็เสียเหมือนกัน*
จะลำเอียงอาธรรม์อย่าสงสัย
ว่าพลางเชยปรางอรไท
ลูบไล้โลมเล้าเคล้าคลึง ฯ
ฯ ๘ คำ ฯ
     ร่าย

     ๏ พระเอยพระผ่านฟ้า
อะไรนี่ปากว่ามือถึง
เวทนามาเฝ้ารัดรึง
ทำกระนี้เหมือนหนึ่งไม่ปรานี
ซึ่งพิไรรำพันให้สัญญา
จะเชื่อพระบัญชาก็ใช่ที่
วาสนาคนยากแต่เพียงนี้
หรือจะเหมือนหนึ่งที่ปลื้มใจ
ซึ่งจะให้ประนีประนอมกัน
แม้นมิสมคิดนั้นจะทำไฉน
ที่บุณน้อยก็สำหรับจะขับไป
ตั้งแต่จะได้เดือดร้อน
ทรงดำริตริดูให้ถ้วนถี่
เชิญเสด็จจรลีกลับไปก่อน
ไหนไหนคงเป็นข้าพระภูธร
จงเมตตาผันผ่อนให้เป็นภัย ฯ
ฯ ๘ คำ ฯ
     โลม

     ๏ แสนเอยแสนเฉลียว
จะบ่ายเบี่ยงเลี่ยงเลี้ยวไปถึงไหน
ความจริงทุกสิ่งไม่ใส่ไคล้
ว่าไยอย่างนั้นนะเทวี
พี่ให้สัตย์สัญญาประสาซื่อ
ควรหรือนิ่มเนื้อไม่เชื่อพี่
ยังขืนขัดอัธยาไม่ปรานี
ชักช้าพาทีพิรี้พิไร
เสียแรงมาหาเจ้าสิเฝ้าขับ
อารามรักจักกลับกระไรได้
ถึงจะหยิกจะตีก็มิไป*
จะอยู่ให้เห็นจริงของพี่ยา
ว่าพลางอุ้มนางขึ้นใส่ตัก
เชยพักตร์จุมพิตขนิษฐา
สัมผัสพวงพุ่มปทุมา
วิญญาณ์ด่าวดิ้นแยยัน
เอนแอบแนบองค์บังอร
ตระกองกรกอดประทับรับขวัญ
เกลียวกลมสมสนิทติดพัน
อยู่บนแท่นสุวรรณพรรณราย
อัศจรรย์บันดาลเป็นฝอยฝน
ดวงอุบลชื่นแช่มแย้มขยาย
ที่ห่อหุ้มกลีบกล้ำก็จำคลาย
คลี่ระบายบานแบ่งรับแสงจันทร์
ภุมรินบินร้องเร่ร่อน
แทรกไซ้เกสรโกสุมสวรรค์
สองสมสอดคล้องทำนองกัน
เกษมสันต์หรรษาในราตรี ฯ
ฯ ๑๖ คำ ฯ กล่อม
     ช้า

     ๏ เมื่อนั้น
นวลนางมาหยารัศมี
ร่วมภิรมย์สมสวาทเปรมปรีดิ์
ด้วยระเด่นมนตรีสุริย์วงศ์
แรกรู้รสรักประจักษ์ใจ
แสนสนิทพิสมัยใหลหลง
มอบเมียงเคียงข้างไม่ห่างองค์
โฉมยงแย้มพรายชายชวน
พระจุมพิตชิดเชยสัมผัสต้อง
นางปัดป้องผลักพลิกแล้วหยิกข่วน
หักนิ้วพระหัตถ์ห้ามงามกระบวน
เริงระริกซิกสรวลสำราญใจ ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ ตระ

อิเหนา : อิเหนาเข้าห้องนางมาหยารัศมี (๖๐)
  • Blogger Comments
  • Facebook Comments

0 ความคิดเห็น:

Post a Comment

Top