อิเหนา : กล่าวถึงเมืองหมันหยา (๓)

กล่าวถึงเมืองหมันหยา
ร่าย
๏ ปางก่อนพระนครหมันหยา	ประชาราษฎร์มาตยาเกษมศรี
ตั้งแต่ระตูภูมี	สุดสิ้นชีวีทิวงคต
ก็เย็นเยียบเงียบเหงาเปล่าใจ	ทั่วนิเวศน์เวียงชัยชนบท
ยังแต่ประไหมสุหรีมียศ*	โศกศัลย์รันทดทุกเวลา
มีราชธิดาสามองค์	สามทรงวงพักตร์เพียงเลขา
พี่นางทางนามสมญา	ชื่อนิหลาอระตานารี
พระผู้ผ่านพิภพกุเรปัน	ตุนาหงันเป็นประไหมสุหรี
อันระเด่นดาหราวาตี*	บุตรีที่สองรองลงมา
ท้าวดาหาตุนาหงันไป	เป็นประไหมสุหรีในดาหา
ยังแต่น้องนุชสุดโสภา	กัลยาแรกรุ่นจำเริญวัย
ชื่อระเด่นจินดาส่าหรี	พระชนนีถนอมรักใคร่
กษัตริย์ใดมาขออรไท	ไม่ยินยอมยกให้ไปไกลองค์
หวังจะให้เป็นเอกในเศวตฉัตร*	สืบตระกูลกษัตริย์สูงส่ง
อันท้าวมังกันฤทธิรงค์	ก็เนื่องในสุริย์วงศ์กันมา
ได้ครอบครองสวรรยาธานี	ทรงธรรมนั้นมีโอรสา
พระคิดถึงระตูผู้มรณา	จะบำรุงพาราให้เรืองไป
จึงตกแต่งของมาตุนาหงัน	ชนนีนางนั้นก็อวยให้
อภิเษกเอกองค์โอรสไว้	ในพิชัยหมันหยาธานี ฯ
ฯ ๑๘ คำ ฯ