อิเหนา : อิเหนาได้นางมาหยารัศมีนางสการะวาตีและสังคามาระตา (๔๒)

อิเหนาได้นางมาหยารัศมีนางสการะวาตีและสังคามาระตา
๏ ครั้นมาใกล้ค่ายมั่นปันหยี	เห็นโยธีตั้งกองกวดขัน
ล้อมวงนอกในหลายชั้น	กองตระเวนเกณฑ์กันตรวจตรา
ทั้งสี่มหาเสนาใน	คร้ามครั่นพรั่นใจเป็นหนักหนา
จึงให้ยับยั้งโยธา	หยุดประทับรัถาที่ชายดง
แล้วลงจากพาชีขมีขมัน	พากันเข้าไปหาตำมะหงง
บอกว่าระตูทั้งสององค์	มีจำนงจงจิตภักดี
ให้พาสองธิดาดวงสวาท	กับโอรสราชเรืองศรี
บรรณาการหลายหลากมากมี	มาถวายธุลีพระบาทา ฯ
ฯ ๘ คำ ฯ เจรจา
๏ บัดนั้น	ตำมะหงงกุเรปันหรรษา
จึงมายังที่ประทับพลับพลา	วันทาทูลแถลงให้แจ้งใจ ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น	องค์มิสาระปันหยีศรีใส
ชื่นชมโสมนัสหัททัย	ภูวไนยแย้มยิ้มพริ้มเพรา
จึงบัญชาสั่งตำมะหงง	ท่านจงจัดแจงแต่งรับเขา
อันบุตรีสององค์นงเยาว์	เห็นยังจะเศร้าโศกนัก
ทั้งเป็นคนใหม่ไม่คุ้นเคย	อย่าเพ่อพามาเลยให้รู้จัก
จงนำอรไทไปหยุดพัก	ยังตำหนักริมน้ำที่ทำไว้ ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ
๏ บัดนั้น	ตำมะหงงเสนาอัชฌาสัย
รับราชบัญชาแล้วคลาไคล	ออกไปสั่งเจ้าพนักงาน
ให้จัดแจงพลับพลาริมวารี	ผูกมู่ลี่ลายสุวรรณกั้นม่าน
เชิญสองโฉมเฉลาเยาวมาลย์	ไปหยุดพักสำราญหฤทัย
แล้วรับราชกุมารเข้ามา	กับเครื่องบรรณาน้อยใหญ่
นำสี่เสนานั้นคลาไคล	เข้าไปบังคมคัลอัญชลี ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น	พระโฉมยงองค์มิสาระปันหยี
จึงกล่าวสุนทรวาที	ปราศรัยเสนีทั้งสี่ไป
ซึ่งระตูทั้งสองผู้ครองเมือง*	ไม่ผูกแค้นขุ่นเคืองอัชฌาสัย
กลับทำไมตรีทั้งนี้ไซร้	ขอบใจเป็นพ้นคณนา ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ
๏ บัดนั้น	อำมาตย์ทั้งสี่มียศถา
จึงนบนิ้วสนองพระบัญชา	สองกษัตริย์สั่งมาให้กราบทูล
ว่าชีวิตอยู่ใต้ฝ่าพระบาท	จะขอพึ่งภูวนารถนเรนทร์สูร
ปกป้องสุริย์วงศ์พงศ์ประยูร	ให้เป็นสุขสมบูรณ์บำราศภัย
ซึ่งระตูผู้น้องทำฮึกฮัก	มาต่อสู้ทรงศักดิ์จนตักษัย
จะขอประทานเอาศพไป	ภูวไนยได้โปรดปรานี ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น	พระโฉมยงองค์มิสาระปันหยี
แย้มยิ้มพริ้มพักตร์เปรมปรีดิ์	พลางตรัสแก่สี่เสนา
จงทูลแก่กษัตริย์ทั้งสององค์	ให้รับศพไปปลงดังปรารถนา
อันระตูผู้เป็นอนุชา*	อหังการ์มานะเป็นพ้นคิด
เราจะว่าเท่าไรก็ไม่เห็น	กลับเป็นว่าเข้ากับคนผิด
อกุศลดลใจจึงม้วยมิด	อย่าให้สองทรงฤทธิ์ร้อนพระทัย
ซึ่งโอรสสามองค์นงเยาว์	ฝ่ายเราจะบำรุงรักใคร่
เคยสำราญอย่างไรในกรุงไกร	จะเลี้ยงให้เป็นสุขเหมือนอย่างนั้น
แล้วตรัสเรียกสังคามาระตา	มานั่งใกล้พี่ยาอย่าเดียดฉันท์*
จะเลี้ยงเจ้าเท่าน้องร่วมครรภ์	รักร่วมชีวันคุ้งบรรลัย
แล้วประทานเสื้อผ้าเงินทอง	แก่เสนาทั้งสองกรุงใหญ่
ครั้นเสร็จเสด็จคลาไคล	เข้าในห้องที่ไสยา ฯ
ฯ ๑๒ คำ ฯ