Latest News

Tuesday, May 6, 2014

อิเหนา : ท้าวดาหาตัดตุนาหงัน (๖๙)


ท้าวดาหาตัดตุนาหงัน


     ๏ เมื่อนั้น
พระองค์ทรงพิภพดาหา
ทราบสารเคืองแค้นแน่นอุรา
จึงตรัสแก่กัลยาทั้งห้าองค์
จะรีรอง้อไปไยเล่า
อันลูกเราเขาไม่มีประสงค์
พระเชษฐารักศักดิ์สุริย์วงศ์
จึงทรงอาลัยไกล่เกลี่ยมา
ซึ่งจะคอยท่าหลานตามสารศรี
อีกร้อยปีก็ไม่จากเมืองหมันหยา
แต่จะเวียนงดงานการวิวาห์
จะซ้ำร้ายอายหน้ายิ่งนัก
ถ้าแม้นใครมาขอก็จะให้
ไม่อาศัยที่ระคนปนศักดิ์
ถึงไพร่ประดาษชาติทรลักษณ์
จะแต่งให้งามพักตร์พงศ์พันธุ์
ยิ่งคิดยิ่งแค้นแสนทวี
พระภูมีกลุ้มกลัดอัดอั้น
เสด็จจากแท่นแก้วแพรวพรรณ
จรจรัลเข้าในที่ไสยา ฯ
ฯ ๑๐ คำ ฯ เสมอ

     ๏ เมื่อนั้น
องค์ประไหมสุหรีดาหา
ให้คิดแค้นขัดนัดดา
สวมกอดบุษบาเข้าร่ำไร ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ โอด
     ๏ โอ้ว่าลูกรักของแม่เอ๋ย
ไม่เห็นเลยว่าจะเป็นเช่นนี้ได้
สุดแสนเจ็บช้ำระกำใจ
เวราสิ่งใดนะลูกรัก
เสียทีที่เจ้าเกิดมา
ในตระกูลเทวาอันสูงศักดิ์
รูปทรงยงยิ่งนรลักษณ์
แต่อาภัพอัปลักษณ์กว่าฝูงคน
แม่เห็นสมสุริย์วงศ์จึ่งปลงใจ
ควรหรือช่างไม่เป็นพักผล
จะได้คู่ไพร่ฟ้าประชาชน
ไหนจะพ้นอัปยศอดอาย
ในแว่นแคว้นแดนชวาจะลือทั่ว
จะนินทาว่าชั่วไม่รู้หาย
ร่ำพลางทางสลดระทดกาย
โฉมฉายกำสรดโศกี ฯ
ฯ ๘ คำ ฯ โอด


อิเหนา : ท้าวดาหาตัดตุนาหงัน (๖๙)
  • Blogger Comments
  • Facebook Comments

1 ความคิดเห็น:

Top